Zbog velikog broja zelenih površina (parkova i aleja), Banja Luka nosi epitet „Grad zelenila“. Nazivaju je i gradom mladih, sporta i lijepih djevojaka, a poznata je i po banjalučkom ćevapu, „Nektar“ pivu, siru „Trapistu“ i specifičnom dajak čamcu.
U Banja Luci možete doživjeti duh različitih kultura, koje su se preplitale na ovom prostoru i posjetiti veliki broj kulturno-istorijskih spomenika, kao svjedoka različitih epoha i ljudskog stvaralaštva. Posebno je interesantna tvrđava Kastel, koja se nalazi u centru grada, na lievoj obali rijeke Vrbas. Uz gostoljubivo i srdačno lokalno stanovništvo možete probati bogatu trpezu tradicionalne hrane i upoznati specifičnu kulturu i običaje. Kulturnu ponudu dopunjuju i Narodno i Dečije pozorište Republike Srpske, Muzej Republike Srpske, Kulturni centar „Banski dvor“, Muzej savremene umjetnosti Republike Srpske, galerije, kao i mnogobrojna kulturna dešavanja tokom cijele godine.
Banja Luka ima bogat noćni život i poznata je po mnogobrojnim noćnim klubovima, kao i velikom broju festivala tokom godine. Ima razvijenu kulturnu scenu, a izložbe, kao na primer one u Muzeju savremene umetnosti, uglavnom su besplatne za sve posjetioce.
Smeštena je u kotlini na 164 m nadmorske visine, na prelazu između Dinarskih planina na jugu i Panonskog bazena na severu. Banja Luka pripada srednjoevropskoj vremenskoj zoni (GMT +1) i ima umereno-kontinentalnu klimu sa preovladavajućim uticajima panonskog prostora. Srednja godišnja temperatura je 10,7oC, srednja januarska 0,8oC, dok je srednja julska 21,3oC
„Ljepotica sa Vrbasa“ je, kao i cijelo područje Balkana, mjesto susreta zapadne i istočne civilizacije, tako da je Banja Luka grad u kojem se nalaze različite religijske zajednice i njihovi hramovi. Posebno su interesantni srpska pravoslavna crkva Hrista Spasitelja u centru grada, kao i samostan Marija Zvezda u Trapistima.
STARI VIJEK – Oduvijek uz Vrbas, na obe njegove strane razvijale su se još od paleolitskog perioda naselja različitih plemena, koja su se u ovoj blagonaklonoj dolini zadržavala, živela i razvijala. Pouzdano se zna da je u predrimskom i rimskom periodu ovo područje naseljavalo ilirsko pleme Mezeja, koji su zajedno sa ovim prostorima uključeni u rimsku pokrajinu Ilirik
Posle propasti Rimskog carstva slovenska plemena naseljavaju ovo područje tokom VI i VII veka nove ere. U srednjevekovnom periodu duž obale Vrbasa niče veći broj utvrđenja. Pouzdani podaci o tadašnjoj naseobini i životu stanovnika unutar i izvan zidina su, nažalost, još uvijek sakriveni po hodnicima istorije, pozivajući etnografe i istoričare da ih otkriju.
SREDNJI VijEK – Prvo naselje orijentalnog tipa, posle dolaska Osmanlija 1582. godine, razvija se oko Careve mahale u Gornjem Šeheru. Banja Luka postaje sedište prostranog Bosanskog pašaluka, što dovodi do ubrzanog razvoja grada. Ferhad-paša gradi mlinove i mostove preko Vrbasa.
U Banja Luci su krajem XIX veka osnovane prve srpske škole, prvi telegraf je dobila 1866. godine, a pruga Banja Luka–Dobrljin je svečano puštena u saobraćaj 1873, dve godine pred bosanskohercegovački ustanak, zbog kojeg je morala da bude zatvorena.
MODERNO DOBA – Odlukom Berlinskog kongresa, u Banju Luku 1878. godine ulaze austrougarske trupe, koje je lokalno stanovništvo dočekalo mirno i bez otpora. Pod protektoratom Austrougarske, Banja Luka postaje zanatski i industrijski centar.
Iako je austrougarska vlast bila manje despotska od osmanlijske i „proklamovala“ načela slobode i jednakosti, u narodu su se tokom godina razvijali otpor prema tuđinu i radnička svijest. Počeli su štrajkovi, sve glasnije pobune i pozivi na oslobođenje od okupatora.
XX VEK – Prvi svjetski rat donosi ovim krajevima dah slobode, nakon nekoliko vjekova tuđinske tiranije.
Leave a Comment